Wiertarką nazywa się obrabiarkę przeznaczoną do wiercenia, rozwiercania i pogłębiania otworów. W szczególnych przypadkach na wiertarce można również wykonywać wytaczanie i gwintowanie za pomocą gwintowników maszynowych. Wiertarki są używane głównie do obróbki metali, tworzyw sztucznych i drewna. Ruchy roboczy i posuwowy wykonuje narzędzie osadzone na wrzecionie roboczym.
Metody, sposoby i odmiany wiercenia głębokich otworów Rozróżnia się dwie metody wiercenia głębokich otworów: jednostronne i obustronne. Zaletą wiercenia obustronnego (wynikającą z jednoczesnej pracy dwóch wierteł) jest skrócenie o połowę czasu trwania wiercenia, natomiast wadą jest nieuniknione powstawanie mniejszego lub większego uskoku w miejscu spotkania się otworów wierconych z obu stron.
Odmiany wierteł krętych Wiertła kręte objęte normami państwowymi zostały podzielone na kilka odmian. Ze względu na rodzaj materiału skrawanego wiertła te zostały podzielone na wiertła: do żeliwa i stali, do mosiądzu, do miedzi i aluminium. Konstrukcja wierteł krętych W wiertle krętym o łącznej długości L rozróżnia się część roboczą o długości l oraz chwyt.
W zależności od tego, czy otwór wykonywany jest w pełnym materiale, czy w uprzednio już wykonanym otworze o mniejszej średnicy, rozróżnia się wiercenie pełne (wstępne), krótko nazywane wierceniem, oraz wiercenie wtórne nazywane powiercaniem.
Wiertarki rewolwerowe są przeznaczone do obróbki otworów wymagających kilku zabiegów obróbkowych, np. wiercenia, powiercania, rozwiercania, pogłębiania, gwintowania. Narzędzia są mocowane we wrzecionach głowicy rewolwerowej.
Wiertarki wielowrzecionowe pionowe mają ogólną budowę bardzo zbliżoną do wiertarek kadłubowych jednowrzecionowych. Różnica występuje tylko we wrzecienniku. Wał napędowy otrzymuje napęd od skrzynki przekładniowej. Na wale tym zamocowane jest koło zębate, które nadaje ruch obrotowy kołom napędzającym za pomocą wałków teleskopowych poszczególne wrzeciona robocze.
Wiertarki promieniowe przeznaczone są do obróbki otworów w przedmiotach niewygodnych w przestawianiu na stołach zwykłych wiertarek, z uwagi na duże wymiary. Wiertarki promieniowe są szczególnie chętnie stosowane, gdy odległość otworów obrabianych w takich przedmiotach jest znaczna.
Wiertarki stołowe są przeznaczone do obróbki otworów o średnicy na ogół nie przekraczającej 20 mm. Są one zamocowane na stołach ślusarskich. Ponieważ średnice obrabianych otworów są małe, dlatego w celu uzyskania ekonomicznej szybkości skrawania mają znaczne wartości prędkości obrotowej wrzecion (do 3000 obrotów na minutę i więcej).
Przedmioty ciężkie i duże nie wymagają mocowania podczas wiercenia. Podczas wiercenia otworów o małej średnicy wystarczy przytrzymać przedmiot ręką za pośrednictwem imadła ręcznego. Przedmioty o niewielkich wymiarach należy mocować w imadle maszynowym, a do wiercenia otworów pod różnymi kątami stosuje się imadło maszynowe uniwersalne przychylne i obrotowe.
Przygotowanie wiertarki przenośnej do pracy ogranicza się w zasadzie do właściwego zamocowania wiertła. Przed rozpoczęciem pracy wiertarką elektryczną należy sprawdzić stan przewodu i wtyczki, a szczególnie podłączenia przewodu uziemiającego lub zerującego.