Wiertarki.XMC.pl Logo

WIERTARKI.XMC.PL

Wiertarki, Wiercenie, Wiertła Opis Rodzaje Budowa - Blog Ekspercki

🔊 Przygotowanie Wiertarki do Pracy

Przygotowanie wiertarki przenośnej do pracy ogranicza się w zasadzie do właściwego zamocowania wiertła. Przed rozpoczęciem pracy wiertarką elektryczną należy sprawdzić stan przewodu i wtyczki, a szczególnie podłączenia przewodu uziemiającego lub zerującego.

Korzystając z wiertarki pneumatycznej trzeba przed połączeniem jej z przewodem gumowym przedmuchać przewód powietrzem, ażeby usunąć z niego pył i wodę. Wiertarki nie powinno się uruchamiać bez zamocowania wiertła.

Przygotowanie do pracy wiertarki stołowej polega na ustawieniu i zamocowaniu przedmiotu na stole wiertarki, ustawieniu na właściwą wysokość kadłuba wiertarki oraz ustaleniu odpowiedniej prędkości obrotowej wrzeciona. W większości wiertarek stołowych istnieje możliwość ustawienia na odpowiednią wysokość kadłuba wiertarki w zależności od wysokości przedmiotu wierconego.

Przedmiot należy tak ustawiać i mocować na stole wiertarki, żeby wierzchołek wiertła trafiał w napunktowany środek otworu. Właściwą prędkość obrotową wrzeciona wiertarki ustawia się wg tabli-
czki umieszczonej na skrzynce przekładniowej, a wiertarki, które takiej skrzynki nie mają – przez odpowiednie przełożenie pasa na stopniowych kołach pasowych.

Właściwą prędkość obrotową wrzeciona wiertarki określa się na podstawie prędkości skrawania, która powinna być dostosowana do rodzaju obrabianego materiału i średnicy wiertła (tablice ułatwiające dobór prędkości skrawania w zależności od rodzaju wierconego materiału są zawarte w poradnikach technicznych).

Prędkość skrawania v jest to prędkość punktu leżącego na obwodzie wiertła. Prędkość skrawania wyraża się w metrach na minutę (m/min). Po wyszukaniu w tablicy właściwej prędkości skrawania v należy oblicyć prędkość obrotową n wrzeciona wg wzoru : n = 1000 x v / π x d (w którym : d – średnica wiertła w mm).

Wiertarkę należy ustawić na prędkość obrotową wrzeciona najbliż- szą wartości obliczonej. Najmniejszą prędkość wrzeciona stosuje się do wiercenia stali twardej, a największą do wiercenia miękkich stopów metali nieżelaznych.

UCHWYTY WIERTARSKIE I TULEJKI REDUKCYJNE.

Do zamocowania wierteł z chwytem walcowym służą uchwyty dwuszczękowe lub trójszczękowe, które są osadzone na zakończeniu wrzeciona wiertarki. W korpusie uchwytu dwuszczękowego znajdują się teowe wycięcia, w których przesuwają się dwie szczęki. Pokręcając kluczem śrubę, która ma na jednym końcu gwint prawy, a na drugim lewy, powoduje się przesunięcie szczęk, które zbliżając się do siebie powodują zaciskanie wiertła lub przy obrocie kluczem w drugą stronę oddalają się od siebie luzując wiertło. Uchwyt trójszczękowy składa się z korpusu z gniazdem stożkowym, w którym znajdują się trzy szczęki do ściskania wiertła. Na zwenętrznej części szczęk jest nacięty gwint.

Przesuwanie szczęk w korpusie odbywa się za pomocą nakrętki połączonej z zewnętrznym pierścieniem. Obracając pierścieniem w prawo powoduje się zaciskanie szczęk, a w lewo – luzowanie.

Wiertła, a także pogłębiacze i rozwiertarki z chwytem stożkowym, można mocować wprost w gnieździe wrzeciona wiertarki, gdy wielkość stożków chwytu i gniazda są jednakowe, lub za pośrednictwem tulei redukcyjnej, gdy chwyt jest mniejszy.

W razie potrzeby można użyć dwóch tulei włożonych jedna na drugą. Przed zamocowaniem wiertła należy dokładnie oczyścić część stożkową chwytu i gniazda. Wiertło należy ostrożnie wprowadzić częścią chwytową w otwór wrzeciona i silnym ruchem do góry osadzić w gnieździe. Wiertło trzyma się w gnieździe dzięki sile tarcia na powierzchniach stożkowych. Stosując tuleje redukcyjne należy najpierw osadzić wiertło w tulei, a dopiero potem całość we wrzecionie. Wyjmowanie wiertła z wrzeciona lub tulei powinno się odbywać za pomocą klina.

Kategoria : Wiertarki Komentarzy (0)

Tagi :

» » Translator « «

» » Tematy « «

» » Ads « «

» » Tagi « «