Za stanowisko robocze uważa się najmniejszą komórkę produkcyjną, pomocniczą lub usługową przedsiębiorstwa, której obsada – człowiek, wykonuje samodzielne zadania w określonym miejscu i otoczeniu, za pomocą określonego wyposażenia, na określonych obiektach pracy, niekiedy w z góry określonym czasie i z góry określoną metodą.

Na omawianym stanowisku pracownik montuje siedzisko taboretu. Praca jest wykonywana przy pomocy elektrycznego wkrętaka. Pracownik jest zobowiązany zachować przepisy BHP przy pracy z narzędziami elektrycznymi. Na stanowisko są dostarczone wózkiem stelaże i listwy siedziska, następnie robotnik skręca elementy przy pomocy wkrętów i wkrętaka. Gotowe taborety są układane na drugim wózku i są dostarczane do lakierni

Opis typów powierzchni znajdujących się na stanowisku pracy

Powierzchnia podstawowa – rzut poziomy urządzenia technologicznego łącznie z towarzyszącym sprzętem. Powierzchnia zajmowana chwilowo przez urządzenia ruchome w skrajnym położeniu.
Powierzchnia operacyjna – obejmuje miejsca niezbędne do prawidłowego wykonania czynności technologicznych przez operatora i ustawiacza, podręcznego przechowywania narzędzi, przyrządów pomiarowych, dokumentacji warsztatowej, transportu wokół stanowiska.Powierzchnia obsługi – przeznaczona jest do konserwacji, usuwania odpadów, oczyszczenia.Powierzchnia składowa –
przeznaczona jest do przechowywania międzyoperacyjnych części przed i po obróbce. Obliczenie powierzchni stanowiska roboczego.

Wielkość powierzchni stanowiska roboczego

Występują przy tym stanowisku następujące powierzchnie:­ podstawowa Pfp operacyjna Pfo­ obsługi Pfk­ składowa Pfm­ zagrożenia Pfz Pfp – powierzchnia zajmowana przez urządzenia techniczne [m2]Pps = Pfp ´ (1 + gk + go + gm) ´ gx [m2] Współczynniki:gm –
dla linii potokowej = 0,3 – 1,1gx – dla linii potokowej = 0,5 – 0,6Pps – Pfp = Powierzchnia pracy pracownika
Wydajność stanowiska roboczego Wydajność jest to średnia liczba właściwej jakościowo produkcji jaką można wykonać realizując produkcję w zbliżonych warunkach techniczno-organizacyjnych.Wydajność stanowiska roboczego można obliczyć na podstawie wzoru:

Wr = Weksp ´ (365-Tp) ´ Kz ´ E1gdzie:Wr – wydajność roczna Weksp – wydajność eksploatacyjnaTp – czas przestoju w sumarycznym roku Kz – współczynnik zmianowości E1 – okres naprawy maszynyprzy czym: Weksp = C ´ A ´ R ´ Sr ´ Swgdzie:C – przelicznik jednostek miary A – ilość produkcji w jednostce czasur – iloczyn prawdopodobieństw że maszyna pracuje Sr – współczynnik technologicznySw – współczynnik wykorzystania czasu pracy. Przez wydajność rozumiemy ilość jednostek produkcji wyrażoną rzeczowo (szt., tony, m3) wytworzonych w jednostce czasu.

Literatura i źródła

• Jacek Bałuk, Wiesław Lenard „Organizacja procesów produkcyjnych”
  Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej Warszawa 1991.2. Ireneusz Darlik „Inżynieria Zarządzania” Agencja wydawnicza 1996.
• Jerzy Bajkowski „Obrabiarki i urządzenia w stolarstwie” Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 1986.4.
  Włodzimierz Prządka „Technologia meblarstwa” Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 1989., 0, 27, 2, Stanowisko