Wiertarki rewolwerowe są przeznaczone do obróbki otworów wymagających kilku zabiegów obróbkowych, np. wiercenia, powiercania, rozwiercania, pogłębiania, gwintowania. Narzędzia są mocowane we wrzecionach głowicy rewolwerowej.

Wiertarki rewolwerowe pracują z reguły w cyklu automatycznym. Wiertarka sterowana numerycznie jest przeznaczona do wykonywania otworów o średnicach do 25 mm w przedmiotach produkowanych seryjnie.

Napęd ruchu głównego, czerpany od dwubiegowego silnika, przebiega przez dwustopniową, włączoną automatycznie sprzęgłami elektro-magnetycznymi, przekładnię zębatą na wałek teleskopowy. Następnie napęd jest przekazywany przez sprzęgło kłowe oraz wymienną parę kół na odpowiednie wrzeciono głowicy rewolwerowej.

Sześciowrzecionowa głowica rewolwerowa jest przestawiona kątowo przez okresowo włączany silnik, który przekazuje napęd przez przekładnie zębate i oraz mechanizm maltański. Obrót głowicy jest poprzedzony jej osiowym odsunięciem od korpusu przez wyzębienie sprzęgła ustalającego Hirtha i odłączeniem napędu głównego sprzęgłem. Odsunięcie i dosunięcie po obrocie głowicy odbywa się hydraulicznie siłownikiem.

W czasie obrotu głowicy napęd od wałka tarczy mechanizmu maltańskiego zostaje przeniesiony na bęben zderzakowy, na którym ustawione zderzaki ograniczają drogę przesuwu narzędzi. Obrót głowicy
powoduje także kątowe przestawienie bębnów, które na swych płaszczyznach czołowych mają pokrętła cylindryczne. Sześć pokręteł służy do nastawiania (wybierania) odpowiednich prędkości obrotowych
sześciu wrzecion narzędziowych głowicy. Sześć pokręteł pozwala na ustawienie przewidzianych programem posuwów głowicy. Pokrętła te ustawia się według założonego planu obróbki, ręcznie przed rozpoczęciem pracy obrabiarki.

Ruch posuwowy głowicy jest uzyskiwany od silnika hydraulicznego, mieszczącego się wewnątrz bębna zderzakowego. Prędkości posuwu są zawarte w granicach pt = 10 ÷ 500 mm/min. Ruchy nastawcze (pozycjonowane) stołu są realizowane za pomocą identycznych zespołów napędowych. Napęd silnika na śrubę pociągową przebiega dwoma drogami.

Szybki przesuw otrzymuje się przez przekładnię. Wolny (pełzający) przesuw, włączany ok. 3 mm przed punktem najazdowym (docelowym), przebiega przez przekładnie oraz, po włączeniu sprzęgła (hamulca), unieruchamiającego koło słoneczne, przez przekładnie obiegową. Zmniejszona prędkość przesuwu stołu zwiększ dokładność pozycjonowania stołu. Do pozycjonowania stołu zastosowano sterowanie punktowe z czytni- kiem typu Foster 1211. Jest to sterowanie ze sprzężeniem zwrotnym z przyrostowym pośrednim odczytem przemieszczeń liniowych stołu. Do pomiaru przemieszczeń stołu zastosowano osadzone na śrubach pociągowych fotoelektryczne przetworniki obrotowo – impulsowe, których pojedynczy impuls odpowiada przemieszczeniu stołu o 0,01 mm.

Sygnały z przetworników są kierowane do liczników rewersyjnych, w których, zależnie od kierunku obrotu śruby pociągowej, są sumowane lub odejmowane od wartości zadanej programem obróbki. Informacje zapisane na taśmie dziurkowanej są odczytane przez czytnik szeregowy. Dane określające wymiary nastawcze stołu są podawane w postaci przyrostów. Po odczytaniu przez czytniki adresu kie- runku i zwrotu przesunięcia przetwornik i rozdzielacz informacji wprowadza do układu liczbę odpowiadającą przesunięciu, która jest kierowana do licznika rewersyjnego i wyświetlana przez lampy cyfrowe. Z licznika są kierowane sygnały do zespołów wzmacniających oraz dopasowujących i dalej do silników napędowych.

Podczas przesuwu stołu stale są podawane do liczników rewersyjnych sygnały (impulsy) od przetworników obrotowo – impulsowych, sygnalizujących aktualny stan przemieszczania. Impulsy te są w liczniku dodawane lub odejmowane aż do chwili, gdy licznik osiągnie stan zerowy. Bieżący stan licznika jest podawany przez zespół lamp cyfrowych. Informacje dotyczące obrotu i przesuwu pionowego głowicy,
prędkości obrotowej wrzecion oraz czynności pomocniczych są kierowane do odpowiednich zespołów pamięci skąd są przekazywane w ustalonej kolejności jako sygnały sterujące wymienionych ruchów.
Wszystkie niemal (z wyjątkiem przetworników) zespoły sterowania są umieszczone w oddzielnej szafie sterowniczej.